ANALOGE FOTOGRAFIE

de bewegingen van een levend fossiel

Afgelopen winter heb ik tijdens een werkperiode in the Artist of Recidence Tower in Wales analoge zwart wit foto's gemaakt van o.a.limpetssporen. De limpet is een zeeslakkensoort. Het is een levend fossiel. Een levend fossiel is een organisme dat nog leeft en waarvan het bouwplan nauwelijks is veranderd in miljoenen jaren. De zeeslakken zijn ontstaan tijdens de Oerknal van het leven ( ruim 5000 miljoen jaar geleden ). Van bijna alle stammen van meercellige dieren zijn de vroegste fossielen uit deze periode afkomstig. Na de laatste Grote IJstijd komt er een snelle evolutie opgang van meercellige dieren met harde delen. Bij de zeeslak is dat zijn schelp. Deze harde delen verstenen makkelijk en de fossielen werden tijdens een onderzoek naar gesteentelagen door Adam Sedgwick ontdekt in Wales. Dit geologische tijdvak werd in 1835 door hem het Cambrium genoemd. Cambria is het Latijnse woord voor Wales en komt van de Welshe naam Cymru.

de limpet

Tijdens de eb zie je roerloze napvormige schelpen zitten op de kliffen. Maar zodra zo'n schelp door de opkomende vloed onder water komt, tilt de limpet het externe skelet op en begint te bewegen. De limpet rolt zijn lange tong uit, die is bedekt met honderden keiharde tandjes *, en schraapt hiermee over de stenen om zich te voeden met algen. Op het moment dat het water gaat zakken, keert de limpet terug naar de zelfde plek, zoekt de afdruk van zijn slaapplaats, draait de schelp in exact de zelfde stand en zuigt zich weer vast aan de klif. Dit beeld is identiek aan de vorige eb. Alleen de slakkensporen op het keienstrand zijn veranderd. Deze sporen zijn ontstaan tijdens de vloed, door het slijm die de onderkant van het lichaam afscheidt tijdens het bewegen en door het schrapen van de tong met tandjes langs de stenen.

* Britse wetenschappers hebben in 2015 ontdekt dat deze slakkentand uit het sterkste biologische materiaal bestaat dat we op dit moment in de natuur kennen.